Week 3 – Ik verveel me (niet!)

Geplaatst op: 30 maart 2020 - door Lynn de Jongh.

Lieve Sparkles,

Waar zijn we in beland met z’n allen? Een slechte film. Eenvervroegde 1 april grap. Alsof we aangevallen worden door aliens. Alsof weterug gaan naar de hongerwinter. Lege straten, lege schappen, lege agenda’s. Ikvind het allemaal maar wat. We zijn in Nederland in de ban van het virus. Desnelheid waarmee deze pandemie om ons heen grijpt is angstaanjagend, maar dathet nu ook het enige gespreksonderwerp is tussen jou en je partner vind ikmisschien nog wel griezeliger. Daarbij komt dat we veelal alleen nog maar thuiszitten, onze relatie in het nauw komt en we ons vergrijpen aan onze afgeladenvolle voorraadkasten. En dat willen we niet!

Na twee weken te hebben gelezen, je jouw vrienden al voor de honderdste keer te hebben bespied op Insta en je huis nu wel echt blinkt zet ik graag 5 originele ‘to-do’ voor je op een rij waar je niet zo snel aan denkt:

1) Wied ’t Weg
Al jaren kijk ik naar het mos tussen mijn tegels. Waarom zou ik dat weghalen? Groen is natuur. Groen is leven. Het staart me al aan sinds ik hier woon. Ik heb al honderd smoesjes bedacht om dit stomme klusje voor me uit te schuiven. Nu, na bijna 4 jaar zijn mijn smoesjes op. Gistermiddag heb ik al dat hardnekkige groene spul uit mijn tuin geschraapt. Nu komt de grap. Waar wied je in hemelsnaam mee? Ik kon niets beters vinden dan, let op (!) een verfkrabber (haha). Ik moet je zeggen, best een uitvinding. Alles is er mee weg en mijn straatje lacht me tegemoet. Ik voel me trots en vraag me serieus af waarom ik dit zo lang uit heb moeten stellen.

2) Wandel ZONDER telefoon.
Wandel. Zonder. Telefoon. Iedere. Dag. Een. Ander. Rondje. En. Kijk.
Kijk echt. Is dit origineel? Ja, want de mobiele telefoon blijft THUIS. Wat zie, ruik, hoor je? Wandelen zonder afleiding. Oog hebben voor de vogels. De bomen die groen worden. De auto van de buurman die slecht staat ingeparkeerd. De mensen achter hun ramen, onderuit gezakt op de bank starend naar drie beeldschermen tegelijk. Het inademen van frisse lucht. De eerste huppelende lammetjes. De rust op straat. Onze mooie aarde, waarop we mogen leven.

3) Lappie erover heen
Ik denk dat ik al weet waarom ik niet eerder het mos weggehaald heb van mijn mooie straatwerk. Het is me nooit eerder opgevallen, vanwege mijn mega smerige ramen. Ik kon letterlijk mijn eigen tuin niet zien. Nu de zon wat vaker naar binnen schijnt, is het helemaal beschamend. Alsof ik in de Sahara woon en me momenteel nog steeds in een zandstorm bevind. Maandelijks klopt de vriendelijke glazenwasser aan mij deur of hij echt mijn ramen niet een keer mee zal nemen. Je bent een ZZP’er of je bent het niet, maar als je moet kiezen tussen een koffie to go op de hoek of je ramen lappen dan is mijn keuze snel gemaakt. Zo heb ik dus ook al jaren vieze ramen. Kwestie van keuzes. Ik kan je bij deze wel vertellen, dat ramen lappen het meest dankbare klusje is wat er bestaat. Beetje azijn in een emmer water, sponsie er overheen en schouderklopje voor mezelf.

4) Breng kleuren in je leven!
Ik word rustig van kleuren. Dit heeft een therapeutisch effect. Potlood in mijn hand. Binnen de lijntjes blijven. Ik voel me weer een kind. Zo gelukkig als ik ben met mijn nette Bruynzeel kleurpotloden setje. Geen klein zusje om me heen die de punten afbreekt of de potloden verkeerd in het doosje legt. Eerst geel, dan roze en dan rood. Zo hoort het. Heerlijk. Ik ben weer twee uurtjes zoet. Misschien toch een beetje autistisch?

5) Van commerciële tijger naar happy vakkenvuller
Als je mij een jaar geleden had gevraagd, wil je jouw handen kapot maken aan dozen en de havermout bijvullen in het schap? Dan had ik je keihard uitgelachen. Een jaar geleden waren mijn handjes zacht en de nageltjes gelakt. Nu steek ik mijn handen uit de mouwen en help ik mee in het Anti-Hamsterteam van Ekoplaza. Van 07:00 tot 09:00h sjouw, buk, veeg, sorteer en loop ik met een big smile door de winkel samen met een ploeg enthousiaste vrijwilligers. Ik kan je vertellen, dit voelt zo goed. Ik vraag het jonge binkie me aan te sturen en te vertellen waar de biologiche groentebouillon naar toe moet. Ik veeg een kapot gescheurde pak quinoa van €5,- van de grond. Het maak allemaal niet uit. Dat ik kan helpen geeft zoveel voldoening. Vroeg uit de veren en mezelf nuttig maken. Hard werken is waar ik van houd. Misschien toch mijn roeping gemist?

Heb jij een fantastische invulling gevonden van jouw week? Deel het met mij en de rest van de wereld! Laten we elkaar inspireren en zoeken naar voldoening. Voldoening geeft een gelukszalig gevoel. Er toe doen. Erbij horen.

Ik wens je een top week!

Deel dit bericht: