11 oktober 1990. 29 jaar geleden kwam ik ter wereld. 3400 gram schoon aan de haak.
Het is een rare dag. De dag voordat mijn grote avontuur begint. De eerste dag van mijn dertigste levensjaar. Een jaar dat veel leeftijdsgenoten zien als het begin van het einde. Het jaar dat de wilde haren langzaam verdwijnen, het volwassen worden begint, we een huis moeten kopen en nadenken over een eventuele kinderwens en andere ingewikkelde kwesties.
Laat ik mijn dertigste levensjaar beginnen met een reisje naar India. Die wilde haren neem ik lekker mee, het huis heb ik gelukkig al en kinderen komen er voorlopig ook niet, want ik ben werkloos. Een heerlijk begin van het einde dacht ik zo.
Een jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik hier zou staan. Ik weet nog dat ik altijd tegen iedereen zei: ‘India? Dat is echt het laatste land waar ik ooit heen zou gaan!’. Grappig. Vanaf morgen breng ik er 6 weken van mijn leven door. Alleen. Ok, de eerste twee weken met een groepje internationale reizigers en de laatste 4 weken in een ashram om een volwaardig yoga docente te worden. Voor de mensen die denken dat ik naar een sekte ga, het digitale woordenboek geeft jullie wellicht enigszins gelijk:
Betekenis ashram:
1) Leefgemeenschap 2) Ontmoetingsplek voor gelovigen
Afgelopen weken heb ik dit menigmaal gehoord. ‘Lynn, is dat geen sekte of zo?’. Echt een fijne vraag, waarbij alles in mijn schreeuwt kijk eens verder dan je neus lang is. Maar om bovenstaande iets genuanceerder uit te leggen, volgt hier mijn uitleg van een ashram:
Een Yoga ashram is een plek om Yoga, Meditatie en andere spirituele praktijken te oefenen en om geestelijk te evolueren en te groeien. Ashrams zijn gebruikelijk buiten een dorp of stad in een rustige omgeving. Ze bestaan uit slechts basisfaciliteiten met eenvoudige slaapzalen, een eetzaal, bibliotheek en tuinen. Een ashram is een oase van rust en kalmte. Er is geen plaats of behoefte voor luxe in een ashram. Het doel is om terug te gaan naar de basis en onafhankelijk te worden van regelmatige gewoontes, patronen en luxe.
Dat klinkt al een stuk gezelliger, nietwaar? Hopelijk ervaar ik het zelf ook zo.
Ik heb onwijs veel zin in dit avontuur en ik ben dan ook heel benieuwd wat me allemaal te wachten staat. Mijn nuchtere West-Friese zelf, zal ik zo nu en dan ook goed kunnen gebruiken schat ik in.
Ik kijk er onwijs naar uit om de Indiase cultuur te ontdekken, de magie van dit land te ontrafelen en inspirerende, nieuwe mensen te ontmoeten. Uiteindelijk is mijn doel om met een schat aan ervaring terug te komen en het internationale 200 uur Hatha Yoga certificaat mee te nemen.
Dat zal niet zonder slag of stoot gaan. Ik deel graag, naast überhaupt het hele avontuur, mijn uitdagingen de komende weken:
1) Geen koffie (voor degene die het nog niet wisten, maar ik dronk soms wel 5 bakken op een dag!)
2) Geen wijn (dit waren er geen 5 per dag, maar zeker wel per week?)
3) Vegetarisch eten (doe ik al zo goed als, alleen in India moet je maar afwachten wat er allemaal door heen zit)
4) Een offline leven (ik vrees dat het 2G netwerk niet altijd even snel werkt..)
5) Alleen zijn (zonder mijn grote beschermengel)
Uiteraard probeer ik ondanks de WIFI beperkingen zoveel mogelijk verhalen en foto’s te delen. Mijn dagboek wordt een soort van uitlaatklep. Van diverse experts heb ik begrepen dat schrijven een therapeutische manier is van verwerken. Het daadwerkelijk opschrijven met pen en papier is nog beter, maar dan heb ik denk ik geen handen meer over na 6 weken. Ik moet mezelf ook nog in de yoga houdingen duwen. Het is kiezen of delen.
Morgen om 14:40 uur ga ik de lucht in. Mijn backpack is gepakt met alleen maar jutezakken. Helaas moet ik de Indiërs teleurstellen dat er geen vrouwelijke vorm bekeken zal kunnen worden. Mijn blonde haar wordt een dingetje. Maar mijn garderobe aan sjaals zal me er door heen trekken.
Vandaag staat in het teken van eten. Het hele leven eigenlijk (ha ha). Taart, koek, sushi en weer taart, koek en sushi. Echt een heerlijke combinatie, dat snap je. Maar dit is wat ik nog kan eten en belangrijker nog, ook binnenhoud. Ik maak mijn borst nat voor de Indian Belly. Echter kan ik met mijn voorraad ORS, Rennies en remmers de hele ashram voorzien. Dat zit dus wel goed.
Lieve vrienden, familie en alle andere leuke mensen die dit lezen ik zou zeggen drink een goede neut op mij vanavond! Het doet me heel goed als jullie mijn verhalen volgen. Af en toe een reactie zou helemaal leuk zijn, zodat ik weet dat ik het niet alleen voor mijn eenzame ik schrijf (ha ha).
Uiteraard hoop ik dat mijn verhalen zorgen voor een lach en misschien ook wel een beetje herkenning.
21 november ben ik weer in het land. Tot dan, op de mat!
Liefs,
De jarige Spark-Lynn