Ik ben nu precies een maand thuis. Bizar hoe snel de tijdgaat. Het ashram leven lijkt alweer een eeuw geleden, maar als ik mijnhandgeschreven dagboek er weer bij pak voel, ruik, proef en beleef ik allesweer opnieuw:
Het is drukkend warm. De elektriciteit valt iedere dageen paar keer uit. Daardoor geen ventilatie. Ik douche koud. De WC wordt nat.Deze spoelt ook niet door. Ik kijk naar mijn mini drol, die drijft in de pot.Mijn buik zit vol van bananen, rijst en chapati’s. In mijn bed zitten beestjes.Ik slaap onder een kapotte klamboe en een dun lakentje. Ik heb geen bereik inmijn kamer. Er is een mini spiegel, waar ik één keer per dag in kijk. Het etenis droog, simpel en doorgekookt. Mijn leven speelt zich af op enkele vierkantemeters. Maar ik leer. Iedere dag. Over mijzelf. Mijn lichaam. Mijn uitdagingen.Mijn valkuilen. Mijn toekomstplannen en dromen. Ik klaag niet. Ik accepteerzoals het is, want ik ben tevreden. Ik ben dankbaar voor mijn lijf en sterkegeest. Dankbaar voor alles wat thuis op mijn wacht. Dankbaar voor mezelf dat ikdeze stap heb durven zetten. Negativiteit maakt alles alleen maar zwaarder. Ikben sterk.
Als ik dit terug lees dan lijkt het net alsof ik in eenstrafkamp zat. Het gekke is dat mijn emoties werden uitgevlakt. Ik liet alleskomen, zoals het kwam. Uiteraard hadden we zo onze klagen rondjes. Dit warenletterlijk rondjes, want we liepen iedere keer hetzelfde ommetje over hetterrein. Maar we konden er niets aan doen. Het was tijdelijk en een vrijwilligekeuze. Niemand had ons hier toe aangezet om 4 weken binnen deze muren te leven.We waren daar voor ons zelf.
Volgens Ram, de eigenaar van Arhanta is geluk tijdelijk. Ik heb hier veel over nagedacht. De afgelopen maanden heb ik veel boeken gelezen over geluk, maar ik was er van overtuigd dat je te allen tijde je eigen geluk kon maken. Echter gaat geluk volgens hem altijd gepaard met verdriet. Het uiteindelijk doel is innerlijke rust. Geen geluk. Geen verdriet. Geen ego. Geen labels. Geen verwachtingen. Wanneer je je in het midden van het geluk en het verdriet begeeft, dan ben je in balans. Er heerst rust. Vrede. Innerlijke vrede met jezelf. Gedurende de weken ben ik veel bezig geweest met de vraag of dit alles wat we in India leerden toepasbaar is in de Westerse wereld. Vanaf dag één hebben ze ons op het hart gedrukt om dat mee te nemen wat voor jou relevant is. Geef de dingen door waar jij voor staat en sta altijd open voor nieuwe ideeën en meningen. Neem nooit iets aan als waarheid, maar onderzoek het.
Mantra’s
Onze leraren zijn zo inspirerend. Het lijkt soms net alsof zij al meerdere levens in één leven hebben geleefd. Ze praten zo wijs. Ram geeft les met zoveel humor, is commercieel, lenig, kan dansen, heeft ritme, is muzikaal en heeft een natuurlijk charisma. Hij is van heel ver gekomen en heeft echt zijn dromen waargemaakt. Hij is voor mij wel echt een voorbeeld. We hebben net keihard gedanst met de hele groep op verschillende Indiase mantra’s. Ram begeleidde met gitaar en trommel. Iedereen was zo blij. En zo zichzelf. Je bouwt onbewust een band op met de groep. We zitten op de helft en het gaat nu zo snel.
Als je wilt weten wat we zongen en waar we op stonden tehuppelen. Hieronder de tekst voor de liefhebbers. Joost mocht weten waar hetover ging. Succes!
Ṇamō arihantāṇaṁ
Ṇamō siddhāṇaṁ
Ṇamō āyariyāṇaṁ
Ṇamō uvajjhāyāṇaṁ
Ṇamō lōē savva sāhūṇaṁ
Hoe wil jij dat iedere dag eruit ziet? Waarom sta jij op? Ik ben erachter dat ik les geven echt heel erg leuk vind. Structuur geven, organiseren en coachen. Eén op één of in kleine groepjes. Psychologie, anatomie, filosofie en grote levensvragen boeien me. Geluk, mindset, lichaam en voeding interesseren me meer dan ooit. Mijn kwaliteiten wil ik dan ook volop inzetten om andere mensen blij te maken. There is one rule: there is no rule. Een mooie uitspraak die ik altijd mee zal nemen. Ik kan het volgens mijn eigen spelregels gaan leven.
Engels spreken
Een intense dag. Als eerste mocht ik vandaag lesgeven aan twee studenten. Dat was echt even andere koek. Hiervoor gaven we alleen les in duo’s. Tellen, kijken, corrigeren, rondlopen en blijven lachen. Het ging best aardig. Het examen komt dichterbij en het wordt spannend. Op dag één had ik nooit verwacht dat ik na een kleine twee weken al zo zelfverzekerd voor de klas zou staan. Ik heb al verschillende mooie complimenten in ontvangst mogen nemen, waar ik ooit van droomde. Een daarvan was dat mijn Engels vloeiend klonk, alsof ik in Engeland had gewoond. Bizar, hoe je eigen stomme geest je jarenlang heeft wijsgemaakt dat je Engels helemaal niets voorstelde. Dit voelde echt als een overwinning. Een overwonnen angst. Engels praten voor een grote groep.
Lachen
Vaak hoor ik de stem van mijn vader in mijn hoofd: ‘Heb je wel gelachen vandaag?’ Dit is wel iets wat ik vanuit huis heb meegekregen. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. En dat is ook echt zo. Wist je dat je voor een fronsend/boos gezicht 72 spiertjes aan moet spannen en een glimlach maar 14? Hoe simpel kan het zijn. Naast al het serieuze gedoe hebben we gelukkig ook veel gelachen Pap! Vooral tijdens de Kids yoga, zwangerschapsyoga en stoelyoga sessies. Dansen als een kind zo blij en in houdingen liggen met een kussen onder je shirt zet de lachspieren aan het werk. Maar ook het besef dat je met een stoelyoga sessie voor ouderen of mensen die slecht ter been zijn zoveel dankbaarheid kan bezorgen. Jij bent letterlijk een lichtpuntje op hun dag.
Tussen de lessen door denk ik aan pindakaas, pizza en sushi. In de 20 minuten dat ik Lars kon bellen, hoorde ik hem vaak aan brokken speculaas knagen of zakken chips wegwerken. DAT WAS NIET LEUK. Nee, het viel best mee. Ik heb eigenlijk weinig gemist, omdat ik wist dat er een einde aan kwam. De laatste week kon ik ook echt wel van het eten genieten.
Als je echt in je broek wilde piesen van het lachen dat had je een geheime camera op moeten hangen tijdens onze Brambaribari meditatie( Sorry Ram, ik weet niet hoe je het schrijft en Google vond het blijkbaar ook te lachwekkend want het is onvindbaar). Het feit dat je om 6h stipt op je hurken zit, het buiten nog pikdonker is en je voor deze meditatie je verrukkelijke (!) bed uit moest maak ik op zich al een goede grap. Als iemand je dan vertelt dat je met al je vingers je zintuigen (mond, neus, ogen en oren) moet afsluiten en vervolgens een snurkend geluid moet maken bij het inademen dan neem ik dat niet serieus. Het uitademen maakt het helemaal hilarisch, als iedereen probeert een zoemende bij na te doen. Als je het goed doet, zitten je oren dus dicht waardoor je niet weet wanneer je moet stoppen. Super gênant als je als enige nog in je bijenzwerm zweeft, terwijl de rest van de groep je aan zit te gapen. De meditatie schoot dus een beetje zijn doel voorbij, omdat je meer bezig bent met wanneer moet ik stoppen dan dat je je volledig afsluit. Maar ach, we doen alles mee. Ik ben weer een ervaring rijker.
Hatha
In de 4 weken India hebben we ons dus volledige gefocust op de Hatha Yoga stijl. Een traditionele vorm van meer dan 5000 jaar oud. Hatha staat letterlijk voor verbinden. Het verbinden tussen yin en yang, actieve houdingen afgewisseld met ontspanning. Binnen deze vorm zijn er vijf essentiële punten die de gehele training naar voren kwamen:
1) Asana’s: comfortabele, stabiele houdingen (dit dreunde we iedere dag op) waarbij je zowel je lichaam als je geest onder controle hebt. Houd je de houding niet vol, dan doe je in principe geen yoga. Denk je aan je schoonmoeder terwijl je op je kop staat, dan beoefen je geen yoga. Alles moet in balans zijn.
2) Pranayama: ademen! Er zijn twee algemene ademhalingsoefeningen die binnen de yoga worden toegepast; de (onder)buikademhaling en de full yogi breath. Pranayama zorgt voor het vergroten van je levensenergie en helpt je lichaam om sneller te helen en te groeien. Door je adem te gebruiken kunnen we de geest beter de baas zijn.
3) Ontspannen: er waren dagen bij dat we een yoga sessie van 90 minuten drie keer op een dag deden. Je zult begrijpen dat rust dan essentieel is. Na iedere intensieve houding ontspan je het lichaam volledig, ook wel de Shavasana genoemd. De bedoeling is natuurlijk om niet in slaap te vallen, maar bij de les te blijven. Soms best een uitdaging!
4) Een vegetarisch dieet: gedurende de 4 weken hebben we geen vis en vlees gegeten. Het merendeel van de Indiërs eten helemaal geen dieren. Binnen de yoga is voeding een belangrijk onderdeel om voor je lichaam te zorgen. Het dieet bestaat met name uit groenten, granen, fruit, peulvruchten, noten, zaden etc. Deze producten zijn voor het lichaam makkelijk te verteren en geven het lichaam de juiste energie. Voeding als vlees, vis, eieren, uien, alcohol en andere suikers ziet men als het ware als roofbouw plegen op je lijf.
5) Positief denken en mediteren: de manier hoe we denken heeft direct invloed op onze energie en onze algemene staat van zijn. Meditatie wordt gezien als de voeding voor het lichaam. Mediteren helpt om stress te verlagen, maar brengt ook meer helderheid, verbetert de concentratie en verhoogd ons bewustzijn niveau.
Het was een unieke ervaring om bovenstaande punten ook echtzelf te kunnen hebben ervaren. De discipline, de structuur, delichaamsveranderingen, maar ook de focus, geen afleidingen en de mega groei inje hele yoga practice. Ik had nooit verwacht dat ik in zo een korte tijd zoveelverder zou komen in houdingen. Een belangrijke les die ik daarbij heb geleerd,is dat alles mindset is. Zodra je ook maar denkt ‘ik kan het niet’ of ‘ik valom’ faal je ook. Niet denken, maar doen leerden ze ons.
Het einde
IK BEN YOGA TEACHER!! Mijn diploma is binnen. Praktijk & theorie gehaald. Wat een reis. Wat heb ik ongelofelijk veel geleerd. Angsten overwonnen, in mezelf durven geloven, op mezelf durven vertrouwen, een nieuwe missie gevonden, maar bovenal de echte, oprechte Lynn naar bovengehaald. Gewoon ik. Ik heb hier geleerd dat alles mogelijk is. Zoals Omkhar in de ashram zei: ‘’Als je dit kan, kun je in Nederland alles’’. Ik ben uit mijn comfortzone gestapt. Ik ben naar het land gegaan waar ik nooit naartoe wilde. Ik heb een nieuwe cultuur mogen leren kennen. Ik heb heel veel inspirerende mensen mogen ontmoeten. Ik heb Engels leren spreken voor groepen zonder angst. Ik kan volmondig zeggen dat deze reis een andere wendiing aan mijn leven zal geven. Op carriere vlak, gezondheid, relaties en mijn sprirituele pad. Ik kijk er enorm naar uit om mijn verschillende doelgroepen aan de slag te gaan. Verschillende yogastijlen te proberen. Nieuwe leraren te ontmoeten. Morgen een lange reis voor de boeg. 4,5 h van Khajaraho naar Delhi. Nog 1x dit verschrikkelijk ontbijt en dan….. FREEDOM!
Back in Heli Delhi – waar het begon
Ik lig in een mega smerig hotel. Ik slaap hier voor €5,- ergens in een enge buitenwijk vlakbij het vliegveld. Maar het boeit me niet. Morgen kan ik naar huis! Ik ben samen met Jennifer en we zijn hier maar een paar uur. Ik voel me zo voldaan. Ik heb het gewoon geflikt. Dit was mijn droom. Mijn doel. Niets of iemand krijgt mij nog klein. Dit wordt mijn pad. Ik kan niet wachten om weer bij Lars te zijn. In mijn huis, mijn bed en onder mijn fijne warme douche. Ik waardeer zo erg wat ik heb. Deze ervaring is mij zoveel waard, dan welke euro dan ook. Ik spaar liever kennis, levenslessen en avonturen dan een volle spaarrekening. Mijn leven zal er na deze reis compleet anders uit gaan zien. Ik ga mijn eigen vrijheid creëren. De dingen doen die ik echt leuk vind en waar mijn hart sneller van gaat kloppen. Geld is dan bijzaak en komt vanzelf. Een glimlach is onbetaalbaar. Ik had India nooit willen missen en ken mezelf beter dan ooit daar voor. Ik laat een mini tattoo zetten om dit voor altijd te herinneren en om mijn 30ste levensjaar te eren. Het OM teken staat voor oneindig. Dat is wat ik heb geleerd. Dat is wat deze reis is. Het begin van oneindig.
Thuis
Ik zit weer op mijn eigen bank. In ons fijne huisje. Alleen. Heerlijk! Ik voel me kalm, energiek, voldaan en dankbaar. Ik heb zo genoten van dit avontuur. Ik heb van iedere seconden geprobeerd te genieten. In het moment geleefd. Het eerste wasje draait en vanmorgen om 6h stond ik al op mijn gloednieuwe yoga mat. De hele serie van 90 minuten zonder moeite gedaan en het voelde zo goed!
